حقوقی

وکالتنامه پیشگیرانه (Vorsorgeauftrag) یک توافق کتبی است. این وکالتنامه زمانی مفید است که فرد دیگر نمی‌تواند تصمیمات خود را بگیرد (ناتوانی)، مثلاً پس از تصادف، بیماری یا پیری. وکالتنامه، یک شخص یا آژانس مورد اعتماد را برای مدیریت امور شخصی منصوب می‌کند. این کار را می‌توان یا از طریق یک اظهارنامه دست‌نویس یا توسط یک دفتر اسناد رسمی انجام داد. وکالتنامه باید دقیقاً شرح دهد که چه مسئولیت‌هایی واگذار می‌شود. این وکالتنامه را می‌توان در هر زمانی تغییر داد یا لغو کرد. اداره حمایت از کودکان و بزرگسالان (Kids and Adult Protection Authority KESB) بررسی می‌کند که آیا این وکالتنامه معتبر است یا خیر. اداره حمایت از کودکان و بزرگسالان می‌تواند اقداماتی را برای محافظت از منافع شخصی که وکالتنامه را اعطا می‌کند، انجام دهد.

با وکالتنامه (Vollmacht)، می‌توانید به شخص یا نهاد دیگری اجازه دهید تا کارهایی را برای شما انجام دهد. شخص یا نهادی که  وکالت را دریافت می‌کند می‌تواند از طرف شخص وکالت دهنده (bevollmächtigende Person) اقدام کند.

برخلاف وکالتنامه پیشگیرانه ، این وکالتنامه بلافاصله پس از تنظیم آن لازم‌الاجرا می‌شود.

وکالتنامه باید به صورت کتبی اعطا شود. شخصی که آن را ایجاد می‌کند می‌تواند در هر زمانی وکالتنامه را تغییر دهد یا فسخ کند. شما می‌توانید دقیقاً مشخص کنید که شخص یا نهاد دیگر مجاز به انجام چه کاری است. وکالتنامه‌های خاص (spezifische Vollmacht) برای وظایف خاص یا وکالتنامه عمومی (وکالتنامه عمومی) وجود دارد که به شخص یا نهاد دیگر اجازه می‌دهد هر کاری را که از نظر قانونی مجاز است انجام دهد.

وکالتنامه معمولاً با فوت شخص یا زمانی که شخص دیگر دارای قوه تشخیص و قضاوت نیست (nicht mehr urteilsfähig)  پایان می‌یابد.

وصیت‌نامه‌ی پزشکی درمانی(Patientenverfügung) خواسته‌های شما را در صورتی که دیگر قادر به تصمیم‌گیری در آینده نباشید، بیان می‌کند. برای مثال، در آن ذکر شده است که کدام درمان‌های پزشکی مجاز یا رد می‌شوند، آیا مایل به اهدای عضو هستید و خواسته‌های شما در مورد مراسم تشییع جنازه چیست. مهم است که حداقل یک فرد مورد اعتماد در اطلاعات تماس وصیت‌نامه‌ی شخص زنده ذکر شود.

ترتیب قانونی ارث تعیین می‌کند که چه کسی پول و دارایی‌های یک متوفی را دریافت می‌کند. اگر کسی چیز متفاوتی بخواهد، می‌تواند وصیت‌نامه(Testament)بنویسد.ترتیب قانونی ارث را می‌توان در آنجا تغییر داد. یک وصیت‌نامه می‌تواند دقیقاً مشخص کند که چه کسی چه چیزی را دریافت کند. با این حال، همسران و فرزندان همیشه حق دریافت سهم مشخصی را دارند. این سهم، سهم قانونی نامیده می‌شود. اگر نمی‌خواهید قانون همه چیز را تعیین کند، وصیت‌نامه ضروری است. قوانین مربوط به ارث در قانون مدنی سوئیس (Schweizerisches Zivilgesetzbuch ZGB) آمده است. بدون وصیت‌نامه، ارث طبق قوانین مدنی سوئیس تقسیم می‌شود.وصیت‌نامه را می‌توان با دست نوشت. برای معتبر بودن، باید قوانین خاصی رعایت شود. یک دفتر اسناد رسمی می‌تواند در نوشتن صحیح و (تایید وصیت‌نامه beglaubigen) کمک کند.

اگر کسی در خانه فوت کند، باید با پزشک خانواده خود تماس بگیرد. اگر در دسترس نیست، باید با خدمات فوریت‌های پزشکی (پزشک اورژانس) با شماره ۵۰۱ ۴۰۱ ۰۸۰۰ (رایگان) تماس بگیرد. اگر شخصی در تصادف فوت کند یا متوفی پیدا شود، باید به پلیس (شماره تلفن 117) اطلاع دهد.

فوت باید ظرف دو روز به اداره تشییع جنازه در شهرداری(Bestattungsamt) محل سکونت گزارش شود. سپس اداره تشییع جنازه اطلاعات مربوط به مراحل بعدی را ارائه خواهد داد.

علاوه بر این، بستگان باید طرف‌های مختلف را از فوت مطلع کنند. این افراد شامل صاحبخانه‌ها، صندوق‌های بازنشستگی(Pensionskasse) ارائه دهندگان بیمه درمانی(Krankenkasse)،بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و احتمالاً سایر نهادها یا مقامات می‌شوند.