دین

کشور سوئیس از قدیم تحت تأثیردین مسیحیّت قرار داشته. هر ولایتی مسئول تعیین تناسب بین دین و دولت است. در ایالتهای آلمانی زبان سوئیس و همچنین در ایالت آرگاوُ، اجتماعات مسیحی مذهب به عنوان نهادهای عمومی و رسمی دینی کلیسای دولتی (Landeskirchen)‏‏‏‏‏‏‏‏‏ به رسمیت شناخته شده اند.به این معنا که دولت برخی از حقوقها را به آنان واگذا کرده است. برای نمونه آن‌ها اجازه دارند از افرادی که عضوشان هستند مالیات بخواهند. در استان آرگاوُ کلیساهای کاتولیک رومی، اصلاحی و مسیحی کاتولیک از کلیساهای شناخته شده ی دولتی می باشند.

در کنار اجتماعات دینی عمومی – دولتی شناخته شده کلیسای دولتی (Landeskirchen)‏‏‏‏‏‏‏‏ درایالت آرگاُو تعداد زیادی اجتماعات مربوط به دینهای متفاوت دیگری نیز وجود دارد. تعداد زیادی از اهالی آرگاوُ به دین مسیحیّت اعتقاد دارند. اما در سالهای اخیر تعداد مسلمانان نیز رشد کرده است. نزدیک به یک پنجم ساکنان عنوان کرده‌اند که خود را به هیچ دینی متعلق احساس نمی کنند.

قانون کشور سوئیس آزادی دینی را تضمین می کند. هر فردی حق دارد باور دینی خود را داشته باشد و حق بروز باورهای دینی خود و رواج آن را دارد. هیچ فردی را نمی توان مجبور به عضو شدن در انجمنهای دینی و یا مجبور به انجام کارهای دینی نمود. اشخاص اجازه دارند که دور هم گرد آیند و مراسم و جشنهای دینی را برگزار کنند. با هیچ فردی نباید به دلیل اعتقاد دینی یا ایمانش بگونه ی نژادپرستانه رفتار شود.

مدارس دولتی از لحاظ دینی بیطرف هستند. اما بدان معنا نیست که موضوعات دینی در سر کلاس جایی نداشته باشند. درسهای دینی به دو دسته تقسیم می شوند: درس دینی مذهبی (عقیدتی)‏‏‏‏‏‏ که در کلیساهای رسمی و به طور دلخواه برگزار می شود.شرکت کردن در درس مذهبی کلیساهای دولتی اجباری نیست. درس " اخلاق و دینها" درس دینی مدرسه می باشد. در این ساعت درسی درباره ی پرسشهای دینی و اخلاقی گفتگو می‌شود که به همۀ انسان‌ها ربط دارد. این درسها در مدرسۀ ابتدائی ودر سال اول متوسطه جزو درس های / مضمون های اجباری می باشند. برخی از انجمنهای دینی برای دانش آموزان ادیان دیگر، بیرون از مدرسه امکانات آموزشی دینی فراهم می کنند.